سلام! شاید منو نشناسین شاید هم از خواننده های قدیمی روزگار طلایی این وبلاگ باشین. در هر صورت... سلام :)

۱. ساعت یک و نیم شبی که فرداش امتحان فارما ۳ دارم هوس نوشتن کردم. بعد از مدت ها وای فای وصل کردم و از کانکت بودن دائمی لب تابم به اینترنت هوس نوشتن تو بیولوژک قشنگم به سرم زد. لحظه ای که وارد پنل کاربریم شدم دیدن ستاره روشن گوشواره های گیلاس رو بر هر کاری ارجح دونستم. با خودم فکر کردم زمانی که کوشواره های گیلاس اینترن بود و من دانشجوی سلولی مولکولی یکی از بزرگترین مشوق های دوران کنکورم خوندن پست های گوشواره های گیلاس بود. الان که در آستانه استاژری هستم و تهی از هر گونه انگیزه، خوندن پستش مثل گرمای یک کبریت کوچولو وسط سوز سرما بود. کوچیک و گذرا ولی گرم..! 

۲. دروغ چرا... به زور دارم خودمو می کشم. گذشتن ۳ سال از زمان ورود به رشته جدید و خوندن صرف درس های تئوری تمام منبع انگیزه ام رو خالی کرده. هر چند الان که به گذشته نگاه می کنم علاقه سوزان و خفنی که تو فیزیوپات ۱ داشتم رو نه قبل و نه بعد از اون احساس نکردم. به شدت امیدوارم با ورود به استاژری ورق برگرده. دروغ چرا... برای تحصیلم هزینه کمی نشده. در هر شرایط مالی ای که بودیم تحصیلم ارجخیت بر هر چیزی داشت ولی الان بی حس و گسم. صرفا پیش می رم بدون هیچ انگیزه ای. از دیسیپلین هم خبری نیست. نتیجه اش شده آدمی که کمتر از ۸ ساعت دیگه امتحان داره ولی هیچی نخونده و خوابش رو بر درس خوندنش ارجح می دونه. چه ترکیب زشت و زننده ای...!

۳. من خودم رو بزرگترین دشمن و منتقد خودم می دونم. قبل از اینکه کسی بهم چیزی بگه خودم به خودم بدترین عناوین رو میدم. چقدر خودم رو دوست ندارم... چقدر خودم رو می کوبم... چقدر خودم رو تحقیر می کنم. چقدر خودم رو دست پایین هر چیزی گرفتم و اولویت دوم قرار دادم. دختر جان... نمی خوای بس کنی؟ مگه جایی که هستی... چیزی که هستی.... کسی که هستی کمه؟ چرا یکم خودتو باور نداری؟ چرا همیشه دنبال بیشتر از خودت و کوبوندن خودتی ؟

۴.ترکیب بغض و اشک حلقه زده تو چشم و آهنگ پائولا عم انگیزه... نه تا وقتی که خر و پف های شوهرم تو پس زمینه به تناوب شنیده بشه.

۵. زمانی که ارسال مطلب جدید رو باز کردم ذهنیت کاملا متفاوتی از چیزی که میخواستم بنویسم داشتم. ولی دوست دارم این پست همین جا تموم شه.  با همین محوریت و شماره ها... یه زمان دیگه چیز هایی که میخواستم بنویسم رو می نویسم. وقتی که شادتر بودم. ولی در مجموع من حالم خوبه. برایندم مثبته پیش می رم و رو به راهم. شاید خسته باشم ولی هیچ وقت نایستادم.